GÜNEŞ SİSTEMİ
Güneş, gezegenler ve uyduları, göktaşları, kuyruklu yıldızlar güneş sistemini meydana getirirler. Kant ve Laplace’ın kuramına göre gezegenler güneşi çevreleyen bir gaz kümesi durumundayken dönmenin yarattığı çekimle yoğunlaşmışlardır. Bu kuram XX. yüzyılda geliştirilmiş, güneşin bulutsu kütlesinin parçalanmasıyla yer yer yoğunlaşmalar olduğu kabul edilmiştir. Bileşimlerinin % 99’u hidrojen ve helyum gazı % 1’i toz olan bu gezegenlerdeki toz zerreleri, merkeze çöküp çekirdeği oluşturmuşlardır. Daha sonra güneş de yoğunlaşıp sıcaklığı binlerce dereceye varınca kırmızı ötesi (ultraviyole) ışınlar yaymaya başlamıştır. Gezegenler üzerindeki hidrojen ve helyum gazları uzayda dağılmış serbest kalan oksijen ve azot gibi gazlar kayalıkların oluşmasını sağlamışlardır.
GÜNEŞTEKİ LEKELER
Teleskopla güneşte sık sık lekeler görünür. Işıkküredeki bu lekeler zaman zaman çok büyük olur. Bunlar büyük manyetik fırtınalardan doğarlar. Her leke bir manyetik alanla çevrilidir. Çoğunlukla, bu lekeler çift olurlar. Bir mıknatısın iki kutbu gibi bunlardan biri negatif biri pozitiftir. Güneşteki manyetik fırtınalardan uzaya elektronlar saçılır. Bunlar dünyada atmosfere kadar girer ve radyo dalgalarını bozar.