Gezegenlerin hepsi hem kendi çeviklerinde hem de güneşin çevresinde döner. Dünyanın kendi çevresinde dönmesi yüzünden, gezegenler, dünyadan doğudan batıya doğru ilerliyorlarmış gibi görünürler.
Gezegenlerin güneş çevresindeki dönüş yönü, dünyanın dönüş yönünün aynıdır. Güneş üzerinden gezegenlerin hareketine bakılabilseydi, bunların batıdan doğuya doğru döndükleri görülürdü. Dünyanın durumu ve güneş çevresinde dönmesi yüzünden gezegenler bazen doğudan batıya, bazen da batıdan doğuya doğru hareket ediyorlarmış gibi görünürler. Örneğin Mars’ın kendi yörüngesi üzerindeki hızı dünyanın hızından küçüktür. Bu yüzden dünya zaman zaman ona yetişir ve onu geçer. O sırada Mars geri gidiyormuş gibi görünür.
Güneşin gezegenlerden ayrı olan yanı: Güneş kızgın bir gaz küresidir. Gezegenler, dünyadan da anlaşıldığı gibi soğuk cisimlerdir. Güneşin ışınlarını yansıttıkları için parlak görünürler.
Teleskop bulunana kadar gezegenler incelenememiştir. Bunlar yalnızca ışıklarının titreşmemesi bakımından yıldızlardan ayrılıyorlardı. Eski astronomlar Merkür, Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn’ü biliyorlardı. XVI. yüzyıla kadar kimse dünyanın da bir gezegen olacağını düşünmemişti. Kopernik, güneşin kendi sisteminin merkezi olduğunu ve dünyanın da öteki gezegenlerle birlikte güneşin çevresinde döndüğünü gösterdi. 1781’de Uranüs bulundu. 1846’da hesaplarla Neptün’ün yeri tesbit edildi. Plüton ise ancak 1930’da bulundu.