Reşat Nuri Güntekin (1889-1956)
İstanbul’da doğdu. Babası askeri doktordu. Annesi kültürlü bir kadındı. Babasının görevli olduğu çeşitli yerlerde öğrenim gördü. İlkokulu Çanakkale’de bitirdi. Babası İzmir’e atanınca orada Fransız okuluna girdi. Son sınıftan ayrılarak Edebiyat Fakültesine girdi. Bu arada tercüman olarak gazetelerde çalışmaya başladı.
Fakülteyi bitirdikten sonra Bursa ve İstanbul’da çeşitli okullarda öğretmen ve yönetici olarak görev aldı. Bir yandan da gazetelerde, dergilerde tiyatro eserleri, hikâyeler, tiyatro eleştirileri yazı-yordu. Bu sırada tiyatro olarak düşündüğü ”Çalıkuşu’nu roman olarak yazdı. Bu ona büyük ün kazandırdı.
Cumhuriyet’ten sonra Millî Eğitim Bakanlığı müfettişi olarak Anadolu’yu dolaştı. Böylelikle yurt sorunlarını daha yakından incelemek fırsatını buldu. 1939’da Çanakkale milletvekili oldu. Bu görevden sonra tekrar müfettişliğe döndü. 1946’da Unesco’nun Türkiye temsilciliğine seçilerek Paris’e gitti. 1954’de hastalandı. 1956’da tedavi için gittiği Londra’da öldü.
Güntekin hayatı boyunca bulunduğu her toplulukta ve her görevde kendisini sevdirmiş bir insandır. Gerçekçi (realist) bir romancı olmayı düşünmüşse de romantizmden kendini kurtaramamıştır, Roman kahramanlarının karakterleri kendi kişiliğine yakın özellikler gösterir. Duru, temiz, akıcı bir dili vardır. Türkçeyi özentiye kaçmadan, yalın olarak kullanmıştır. Yurt sorunlarını, toplumun iyi ve kötü yanlarını çok iyi görmüş, eserlerinde bunu yansıtırken de hep iyimser davranmıştır. Güntekin öğretmen, yazar, eğitimci yönetici ve dilci olarak Türk toplumuna büyük yararları dokunmuş bir insandır, Başlıca eserleri şunlardır:
Romanları; Harabelerin Çiçeği, Gizli El, Çalıkuşu; Dudaktan Kalbe; Akşam Güneşi; Damga; Bir Kadın Düşmanı; Acımak, Yaprak Dökümü; Kızılcık Dalları; Gökyüzü; Yeşil Gece; Miskinler Tekkesi; Eski Hastalık; Değirmen; Ateş Gecesi, Kan Davası
Hikâyeleri: Eski Ahbap; Tanrı