İnsan yaratılış gereği kusursuz değildir. Çoğu zaman tek başına başaramayacağı işlerle karşılaşır. Bu yüzden hayatta kalmak adına toplulukla yaşıyoruz. Bu topluluktan kendimize yakın gördüklerimizle arkadaş, dost oluyoruz.
Dostlarımızla çoğu zaman iyi anlaşmamıza rağmen zaman zaman bilerek ya da bilemeyerek karşı tarafı kırabiliyoruz, bazen de onlar bizi kırabiliyor. Burda unutmamamız gereken kimsenin kusursuz olamayacağıdır. Ne kadar kırılırsak kırılalım ortak bir noktada buluşup sorunları çözebiliriz. Herkeste bir kusur aramak ise bizi bu dünyada yapayalnız bırakacaktır. Yunus Emre ne güzel demiş: Sevelim Sevilelim Bu Dünya Kimseye Kalmaz…!!!