Etiket: çiçeklerin özellikleri

FUL, güzel kokulu ve fındık gülüne benzeyen beyaz bir çiçektir. Taşkırangil denilen bitki ailesinden olan bir ağaççıkta yetişir. Bu bitkilerin kimi büyük, kimi küçük olur.

FULYA, nergisgillerden bir süs bitkisi ve çiçeğidir. Güzel kokulu olur; sarı renklidir. Daha çok güney Avrupa ve kuzey Afrika’da bulunur. Bitki, soğandan yetişir. Bunlar sonbaharda dikilir. Çiçekler nisanda görünür. Limonluklarda yetiştirilirse ocak ayı içinde çiçeklenme olur.30 cm’lik saplar üzerinde 3-6 çiçek görülür.

GELİNCİK, yazın kırlarda yetişen, açık kırmızı renkli güzel bir çiçektir. Çiçeğin yaprakları iri ve büyüktür. Tohumları kuş yemi olarak kullanıldığı gibi güzel kokulu olduğu için pastacılıkta da işe yarar. Gelincik yapraklarından şurup ve reçel yapıldığı da olur. Gelincik haşhaş, kırlangıçotu gibi bitkilere örnek alınan bir bitkidir. Yurdumuzda, İran’da, Hindistan’da çok miktarda yetiştirilen haşhaş bitkisinin çiçeği de gelinciğe benzer; yalnız beyaz renklidir. Bundan tıpta yararlı olan uyuşturuşu maddeler elde edilir. Afyon} morfin kodein “bu maddelerin örneğidir. Kontrol altında tutularak elde edilen bu maddeler tıpta yararlı olmakla birlikte, gizlice de elde edilerek satılmakta ve uyuşturucu maddelere alışmış kimselere ulaşıp zararlı olmaktadırlar.

GLAYÖL, «KUZGUNKILICI» adı da verilen bir süs bitkisidir. Yaprakları in ce ve uzundur. Çiçekler genellikle pembe olursa da başka birçok renkleri de görülür. İyi bir yaz çiçeğidir; çünkü güneşi sever. Yalnız iyi bakım gerektirir. Gübreli, iyi bir toprağa dikilmek ve bol sulanmak ister. Soğandan yetişir.

GÜL, çok güzel çiçek açan bir bitkidir. Binlerce çeşidi vardır. Bazıları bodur ağaçlarda, bazıları çalılarda, bazıları da tırmanıcı olarak yetişir. Ayrıca renkleri de binbir türlü olur. irilik ve ufaklıları onları birbirinden ayıran başka bir özelliktir. Güzel renkli, hoş kokulu, göz alıcı biçimli olurlar. Bazıları yılda bir defa açar; yediveren adı takılan başka türeri de sık sık çiçek verir. Gül, genel olarak ılıman iklimleri sevdiği halde çok değişik yerlere kolayca uyma özelliği gösterir.

HANIMELİ, sarmaşıkta yetişen güzel kokulu bir çiçektir. Sarmaşık yaz kış yeşil kalır; bu yüzden ev bahçelerine dikmek için ısrarla aranan bir bitkidir. Boruya benzeyen biçimdeki çiçekleri beyaz ya da sarı renkte olur. Dip-lerindeki besili, tatlı balözü arıların çok sevdikleri bir maddedir. Hanımeli yetiştirmek hiç de güç değildir. Duvar diplerinde, çardaklarda kendi kendine yetişen bir bitkidir.

KAMELYA, bazan Çin gülü, Japon gülü de denilen büyük beyaz ya da kırmızı, pembe çiçek açan bir bitkidir. Aynı adı taşıyan süs bitkisinde yetişir. Hoş kokuludur. Bol su isteyen, serin yerlerde, siyah toprakta yetişen bitkinin yaprakları yaz kış yeşildir ve yaz kış çiçek açar.

KARANFİL, güzel kokulu, pembe, kırmızı, beyaz ya da alaca renkli çiçek açan bir bitkidir. Daha çok ekim ve mart aylarında belirir. Limonluklarda yetiştirilenlerden her zaman çiçek alınabilir. Bol güneş ve ışık ister. Bol gübreli, kumlu toprakta iyi yetişir. En çok aranan çiçeklerden biridir.

KARTOPU, yurdumuzda çok rastlanan iri, beyaz bir çiçektir. Bitkinin yaprakları 3 dilimlidir, çiçekleri iki şekillidir. Kırmızı renkte zeytinsi bir yemişi olur.

KASIMPATI, KRİZANTEMadı da verilen iri, katmerli bir çiçektir. Türlü renkte olur. Sonbahardan kışa kadar açar. Kasımpatının ilginç bir özelliği çelik adı verilen kısa dalların toprağa dikilmesiyle yetiştirilebilmesidir. Bitkiden bir dal koparılır, toprağa dikilir. Bu iş nisanda yapılır. Dal tutup da kök salınca gübreli, kumlu bir toprağa aktarılır. Bol bol sulanır.

LÂLE, çok sevilen bir çiçektir. Değişik renklerde olur; alacalı olanlara da rastlanır. Yaprakları ince uzundur. Soğandan yetişir. Soğanlar sonbaharda dikilir. Baharda çiçek açar. Soğuk aylarda soğan toprağın derinliklerine kayarak kendini korumaya çalışır; bu yüzden toprak bir hayli gübreli ve kumlu olmalıdır. Osmanlı İmparatorluğu zamanında lâlecilik çok önem kazanmıştı. Özellikle XVII. yüzyılda birçok lâle meraklısı görülmedik lâle yetiştirmekte birbiriyle yarış ederdi. Bu yüzden de o çağa Lâle Devri denilmiştir. O sıralarda Avrupa lâleyi Anadolu’dan alarak götürdü. Özellikle Hollanda’da lâlecilik çok gelişti. Böylece zamanla Anadolu-da lâlecilik önemini yitirirken Hollanda bu konuda öne geçti. Bugün bile Hollanda lâle ülkesi diye anılır.

LAVANTA ÇİÇEĞİ, başak durumunda yetişen güzel kokulu, mavi ve mor renkli bir çiçektir. En büyük özelliği taşıdığı esansın elde edilerek ıtırcılıkta (yani güzel koku yapma endüstrisinde) kullanılmasıdır. Ayrıca çiçekler kurutularak keseler içine yerleştirilir ve sandıklarda, dolaplarda duran çamaşırların arasına konur.

LEYLAK, salkım biçiminde koni gibi toplanmış, beyaz, açık kırmızı ve mavimsi bir pembelikte renkleri olan bir çiçektir. Güzel kokuludur. Bu çiçekler yüksekliği6 m’yi bulabilen ağaçlarda yetişir. Dünyanın her yanında görülen bir ağaçtır. İlkbaharda çiçek açar.

MANOLYA, iri beyaz, limon çiçeği kokusunda bir çiçektir. Yetiştirilmesi de bakımı da çok özen isteyen bir çiçektir. Duru beyaz çiçek koklanınca sararır. Ağacı ancak 16 yıl sonra çiçek açmaya başlar. Çok aranan bir süs ağacıdır; bu yüzden bahçelerde, parklarda en güzel köşelere dikilir.

MENEKŞE, kırlık yerlerde kendiliğinden biten bir çiçektir. Yürek biçimi yaprakları vardır. Çok güzel kokulu ve mor renklidir. Aslında buna mor menekşe de denir; çünkü menekşeye benzemekle birlikte apayrı bir tür çiçek olan hercai menekşeden ayırmak gerekir; bu sonuncunun renkleri alacalı olduğu için alacalı menekşe de denilir. Mor menekşenin ilginç özelliklerinden biri dallarının kıvrılarak yere doğru dönmesi, değme noktasında toprağa kök salıp yeni bir bitki ortaya çıkarmasıdır; böylece ana bitkiye bağlı, yan yana sıralanan bitkicikler göze çarpar.

MİMOZA, sarı, beyaz ya da menekşe renginde olan, daha çok sıcak iklimlerde yetişen bir çiçektir. Birçok türleri vardır. Bitkinin yaprakları akasya yaprağına benzer.

NERGİS, lâle gibi soğanla üretilen, güzel, keskin kokulu, beyaz ya da sarı bir çiçektir. Ya ayrı ya da bir köksap üzerinde şemsiye durumda, açılmadan önce bir yenle örtülü bulunurlar. Soğanı sonbaharda ekilir. Çiçekler baharda açar. Genel olarak nergis gölgelik yerlerin çiçeğidir.

NİLÜFER, durgun, tatlı sularda yetişen bir bitki ve çiçeğinin adıdır. Beyaz, sarı, mavi ya da pembe renkli olur. Uzun sapları suyun yüzeyine erişir; burada çiçekler ve yapraklar belirir. Bu. yüzden yapraklar ve çiçekler suyun üstünde yüzüyorlarmış gibi dururlar. Çiçekler oldukça iri yapraklıdır. Bitki temmuz ayında çiçek verir. Nilüferin bir özelliği de güneşin batmasıyla açılması ya da kapanması-dır; çiçek hiç bir zaman 24 saat açık kalmaz; türüne göre ya gece ya da gündüz tekrar açılmak üzere kapanır.

ORKİDE, genel olarak sıcak iklimlerde yetişen, başka iklim kuşaklarında ancak limonluklarda yetiştirilebilen, sayısız türleri olan güzel bir çiçektir. En. değerlileri Hindistan’da, Avusturalya’da bulunur. En azından 6 000 türü olduğu söylenir.

ORTANCA, türlü renkte çok güzel çiçek açan bir bitkidir. Serin, gölgeli yerlerde yetişir. Kolay boy attığı ve ince saplı olduğu için kırılma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Bu yüzden ortancayı iple duvara bağlamak ya da bir direğe tutturmak her zaman yararlıdır.

PAPATYA, kırlarda kendiliğinden yetişen küçük bir çiçektir. Ortası sarı, taç yaprakları beyaz olur; taç yapraklar bazan sarımsı, hatta kırçıllı da olabilir. Toprak altında bulunan köksü bir sap yıldan yıla durmadan çiçek verebilir. Papatya yalnızca bir süs çiçeği değildir; ayrıca kurutulup kaynatılınca çay gibi içilebilir. Papatya suyunun barsak ve göğüs yumuşatıcı olduğu ve saçlara iyi geldiği de bilinir.

SÜMBÜL, salkım biçiminde açan, çok değişik renklerde olabilen güzel kokulu bir çiçektir. Bitkisi soğandan yetiştirilir. Çiçekler baharda açar. Renkleri beyazdan mora, maviden alacalıya kadar değişir. Bir zamanlar lâle gibi Türkiye’de çok aranan ünlü bir çiçekti; Anadolu’dan Avrupa’ya yayılmıştır.

ŞEBBOY, salkımlar halinde açan sarı, mor renkli bir çiçektir. Bazı türleri katmerlidir. Güzel kokuludur. Bahçelerde ya da saksılarda yetiştirilir.

YASEMİN, sarı, beyaz ya da kırmızı renkte olabilen güzel kokulu bir çiçektir. Esansından ıtırcılıkta yararlanılır. Ayrıca dallarından oyarak ağızlık yapıldığı da olur.

YILDIZ, dalya adı da verilen katmerli bir çiçektir. Genel olarak mavi renkte olursa da bazen çok değişik renkte olanları da görülür. İlk önce Orta Amerika’da bulunmuştur. İspanyollar onu oradan bütün dünyaya yaymışlardır. Yıldız çiçeği yumrudan yetişir; yumrular bahar sonuna doğru dikilir. Böylece soğuklardan korunmuş olur.

ZAMBAK, çok eski zamanlardan beri bilinen ve değer verilen iri bir çiçektir. Değişik renklerde olur. Yumrudan yetişir. Bahçelere dikilecek olan yumrular için kendi yüksekliğinin 3 katı çukurlar açmak gerekir.