Çiçek Hakkında Bilgi

Çiçek Hakkında Bilgi

Çiçek, bitkilerin üreme organını taşıyan bölümüdür. Bitkilerin meyvesi çiçeklerle birlikte gelişir, zamanla çiçek dökülür, fakat meyve olgunlaşır, tohumları meydana getirir. Çiçeklerin gördüğü iş bütün bitkilerde aynıdır.(bknz çeşitli çiçekler)

Ama renk, yapı, şekil bakımından birbirlerinden büyük farklar gösterirler. Süs bittileri ise,çiçeklerinin güzelliği dolayısıyla, evlerde, bahçelerde yetiştirilir.

Bazı bitkilerde erkek ve dişi üreme organları aynı bitkide, bazılarında ise ayrı ayrı bitkilerde olur . Çiçeklerin döllenebilmesi, çiçek tozunun, çiçeğin dişilik organı olan yumurtalığa taşınması yoluyla olur. Bu taşıma işini rüzgârlar ya da böcekler görür. Çiçeklerin göz alıcı renkleri birçok böcekleri kendine çeker. Balözünü almak için çiçeklere konan arıların ayaklarına bulaşan çiçek tozları, çiçekten çiçeğe taşınır durur.

Çiçeğin Yapısı

Çiçeklerin 5 parçası vardır. Bazı çiçek türlerinde bu parçalar çok küçülmüştür, ya da görevlerini başka bir parçaya bırakarak yok olmuşlardır.

1) Çiçek tablası, sapın son bulduğu noktadır. Burada sap genişleyip, kalınlaşarak çiçeğin bütün, yükünü taşıyabilecek bir tabla biçimini almıştır. Tabla bir yumru, bir şişkinlik halindedir.

2) Çanak, tablanın; hemen üstünde yer alır. Çiçek daha tomurcuk halindeyken onu saran yapraklardan kuruludur. Çiçek açması bunların aralanıp patlamasıyla olur. Yapı ve görünüş bakımından bitkinin öteki yapraklarından fazla değişik değildirler.

3) Taç, çanağın içinden çıkar. Çiçeğin renkli yapraklarını yapan par çadır. Çiçeğin rengini burası belirler. Çiçekten söz ettiğimiz zaman aklımıza ilk gelen yer burasıdır. Taçyapraklar çanak yapraklarından çok büyük olurlar.

4. ve 5 — Erkek ve dişi organlar, tacın ortasında yer alırlar. Erkek organlar ince, uçları topuzlu ipçikler biçimindedir. Taçtaki yapraklara bağlı olarak değişik sayıda olurlar. Çoğunlukla taç-yaprakların iki katı sayıdadırlar. Dişi organ ise genel olarak bir tanedir; sürahi biçimli, yani ağzı darca, dibi genişçedir.

Tabla, çiçeği taşımaya ve sapa, gövdeye bağlamaya; çanak tomurcuğu korumaya; taç erkek ve dişi organlarını saklamaya yararlar. Bazı çiçeklerde ilginç değişiklikler göze çarpar. Meselâ gül, menekşe gibi çiçeklerde dişi ve erkek organlar aynı çiçeğin üstünde olduğu halde, fındık çiçeğinde yalnızca bir tür organ vardır.

ÇİÇEKLERDE ÜREME

Çiçeklerin dibinde balözü denilen tatlı, bol besinli bir madde bulunur. Arılar ve böcekler balözünü çok severler; bu yüzden çiçeklerin dibine kadar sokulmaya çalışırlar. Bu sırada da döllenmeyi sağlamış olurlar. Aslında bu, döllenmenin yalnızca bir türüdür. Çiçeklerin erkek organlarının şişkin başında çok ince bir toz bulunur. Çiçek tozu adını taşıyan bu toz sarı ya da kırmızı renklidir. Çiçek tozu yer değiştirerek dişi organın üstüne konunca döllenme başlamış olur. Bu ilk adıma tozlaşma da denir. Tozdaki erkek gözeler sürahi biçimli dişi organın içinden dibine doğru inerler; yumurtalık denilen dipte dişi hücreyle karşılaşırlar. Buradan yeni gözeler oluşmaya başlar. Böylece tohum ortaya çıkar. Tohumların bazıları besin maddeleri bakımından çok zengindir. Bunların yağını çıkararak kullanırız. Bazılarında besili maddeler tohumu saran koruyucu bir etin içinde yer alırlar. Böylelerine meyve diyoruz.

Tozlaşma doğanın ilginç olaylarından biridir. Çok değişik yollarla olur. Bazılarında tozlar rüzgâra kapılır, çevrede uçuşurlar; bunun en güzel örneği çam ormanlarıdır. Tozlaşma zamanında ormanları yoğun bir sarı toz bulutunun sardığı görülür. Öte yandan arılar, sinekler balozunu emmeye çalıştıkları sırada tozlaşmayı sağlarlar.