ARAPLAR VE İSLAM
Arap; Arabistan ile Afrika’nın kuzeyinde yaşayan, Arapça konuşan, Sami ırkından bir topluluk. Müslümanlıktan sonra kuzey Afrika’ya yayılan Araplar buradaki Kıptî (Copte=Kopt) ve Berberî’Iere de Müslümanlığı kabul ettirdiler. Bunların yerli halkla kaynaşması, tiplerinin nispeten değişmesine yol açtı. Araplar, genel olarak düzgün vücutlu, uzunca boylu, esmer, dolikosefal kafalı, siyah gözlüdür. Arapları başlıca, şehirde yaşayanlarla, göçebeler olmak üzere ikiye ayırabiliriz. Göçebelerle şehirde yaşayanlar genellikle birbirlerini sevmez, hatta birbirlerinden nefret ederler.
Göçebe Araplara Bedevi denir. Bedeviler ırkın en saf örneğidir. Dilleri de en temiz, en saf Arapçadır. Bedeviler, cömert kimselerdir. Terbiyeli, kibardırlar; ancak karşılarındakilerin de kendilerine öyle davranmasını isterler. Bedevi kabilelerinin temeli ailedir. Çok çocuklu aileler itibar görür. Nüfusu az olan aileler kalabalık ailelerin çevresinde toplanırlar. Bu kalabalık ailenin başkanına şeyh adı verilir; böylece yeni bir kabile doğmuş olur. Bedevîlerin en büyük meşgalesi avcılıktır. Dağ keçisi, ceylân, keklik, dağ faresi avlarlar. Zaman zaman komşu kabilelere akınlar yaparak mallarını yağma etmek de Bedevilerin âdetleri arasındadır. Giyinişleri çok sadedir.
Arapça, Sami dil ailesindendir. İslâmlıktan önce, Cahiliye devri denen devrenin Arapça’sına «klasik Arapça» denir. Arapça son derece zengin bir dildir. Yüzyıllar boyunca mükemmelliğini koruyabilmiş olmasının sebebi Kur’an dilinin Arapça olmasıdır.
