Dini Ve Ulusal Bayramlar

Dini Ve Ulusal Bayramlar

Bayramlar, milletçe kutlu sayılan, beraberce neşe ve sevinç içinde kutlanan gün ya da günlerdir.

Her milletin kendine göre bayramları vardır. Eski Türklerin bazı günleri bayram olarak kutladığı bilinmektedir. Eski Çin kaynaklarına göre, Göktürklerin önemli bir bayramı vardı. Bütün millet 5. ayın ikinci yarısında Gök – Tanrı’ya ve yerin ruhlarına kurban kesmek suretiyle bu bayramı kutlardı. Ayrıca Ergenekon destanı da Göktürk bayramları arasındaydı. Her yıl başında Ergenekon’dan çıkış kutlanırdı. Devlet başkanı, kızgın bir demiri örste döverek bayramı başlatır ve herkes bayram ederdi.

Türkler, İslâm dinini kabul ettikten sonra, uzun süre kendi millî bayramlarını devam ettirmekle beraber Müslümanlığın bayramlarını da benimsediler. Ramazan ve Kurban bayramlarına özel bir önem vermeyi bir din görevi saydılar. Dinî bayramlar değişmediği halde, millî bayramlar çağlara göre değişti. Cumhuriyet döneminden önce en büyük millî bayram Meşrutiyetin ilân günüydü. Bu bayram, daha sonra yerini Cumhuriyet bayramına bıraktı.

Dini bayramlar, eskiden, halk arasında olduğu gibi devlet büyükleri tarafından da resmen kutlanırdı. Bayram töreni ilk defa Fatih Sultan Mehmet zamanında bir kanuna bağlandı. Buna göre, bayram sabahı taht meydana çıkarılır ve padişah devlet büyüklerine el öptürürdü. Ne var ki, bu tören, burada söylediğimiz kadar sade değildi ve çok ince ayrıntıları vardı. Bu kutlama törenine muayede (bayramlaşma) deniyordu. Muayede, İmparatorluğun sonuna kadar devam etmiştir.

Dinî bayramlar, bayram sabahı, sabah namazından bir süre sonra cemaatle beraber kılınan bayram namazıyla başlar. Ardından, önce ev halkı birbiriyle bayramlaşır, daha sonra bayram ziyaretleri yapılır.

Ramazan ayından sonra yapıları bayramın eski adı İyd-ı Fıtr yani sadaka bayramı idi. Şükür bayramı da denirdi. Genellikle şeker ikram etmek âdet olduğundan, şükür bayramındaki şükür sözü, yerini şekere bıraktı ve bayram şeker bayramı adını aldı. Bu bayrama ramazan bayramı da denir.

Kurban bayramı Hac mevsiminde kutlanır. Hac sırasında hacılar kurban keserken, Hacca gitmemiş olanlar da, kurban keserek bu törene katılmış olurlar.

DİNİ BAYRAMLAR

Ramazan Bayramı: « Şeker Bayramı » da denir. Üç gün sürer. Ulusal bayramlar gibi her yıl aynı aya rastlamaz. Her yıl bir önceki yıldan 10 – 11 gün kadar önceye gelir. Onun için bu bayramların mevsimleri de ayları da değişiktir. Hicrî takvim esasına göre kurulmuştur. Şeker Bayramı, Ramazan ayından sonra gelen Şevval ayının 1, 2, 3. günleri yapılır. Ramazan ayı boyunca Müslümanlar oruç tutar. Bu orucun sonunda da bayram yapılır.

Kurban Bayramı: Hicrî takvimin ve Arap aylarından Zilhicce ayının 10, 11, 12, 13. günlerinde kutlanır. Bu bayram Şeker bayramından 70 gün sonra yapılır. Bu bayramda kurbanlar kesilir. Kesilen kurbanların etinin 1/3 ü eve ayrılır; 1/3 ü gelen konuklara yedirilir. Geriye kalan et ise yoksullara dağıtılır. Kesilecek kurbanlar eti yenen büyükbaş hayvanlarla, koyun ve keçilerdir.

ULUSAL BAYRAMLAR

Cumhuriyet Bayramı: En büyük ulusal bayramımızdır. 29 Ekim 1923’te kurulan Cumhuriyet’in ilân edilme yıldönümlerinde kutlanır. 28 ekim öğleden sonra başlar 29 ekim günü devam eder.

Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı: 23 nisan 1920’de kurulan Türkiye Büyük Millet Meclisinin açılmasının yıldönümüdür. Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı olarak anılan bayram, 23 nisan akşamına kadar sürer.

Gençlik ve Spor Bayramı: Atatürk’ün 19 mayıs 1919’da Samsun’a ayak bastığı gün. Bu yıldönümü Gençlik Bayramı olarak kutlanır. 19 mayıs sabahı başlar, gece biter.

Anayasa ve Hürriyet Bayramı: 27 mayıs 1960 tarihinde Türk milletinin anayasa ve demokrasinin korunması için yaptığı hareketin yıldönümüdür. 1982 anayasasıyla kaldırılmış 20 yıla yakın süre kutlanmıştır.

İşçi bayramı: Her yıl 1 mayıs günü kutlanır.

Zafer Bayramı: 1922’de Başkomutanlık Meydan Savaşı’nın kazanılmasının yıldönümü olan 30 ağustos tarihinde yapılır.