Denizlerde, göllerde, akarsularda yaşayan balıkların ve başka su hayvanlarının avlanmasına balıkçılık denir. Birçok ülke balıkçılıktan büyük gelir sağlar.
Balıkçılığın tarihi çok eskidir. Fenikeliler zamanında bile balık ticareti yapılırdı. Daha çok dayanması için balıklar tuzlanır, uzak ülkelere gönderilirdi.
Günümüzde balıkçılık bir endüstri durumuna gelmiştir. Balıkçı tekneleri kıyılarda ve açık denizlerde balık avına çıkarlar. Kıyılarda balık avlayan tekneler küçüktür. Balıkları günü gününe balıkhanelere ya da soğuk hava depolarına götürürler. Açık denizlerde avlanan balıkçı gemileri uzun zaman denizde kalır. Bunlarda, balıkları bozulmadan saklamak için soğuk depolar vardır. Bazılarında da balıkların canlı olarak atıldığı su dolu havuzlar bulunur. Modern balıkçılık çok uzaklara gidip aylarca denizde kalacak balıkçı filolarıyla yapılır. Filoda büyük bir ana gemi ve 10-15 tane küçük balıkçı teknesi bulunur. Böyle bir filo Karadeniz den çıkıp Atlas okyanusuna avlanmaya gidebilir. Küçük tekneler, tutulan balıkları ana gemiye getirirler. Ana gemi bir fabrikaya benzer. Burada balıklar dondurulur, tuzlanır, hattâ konserve bile yapılır.
Bütün dünyada, yemek için, yılda 30 milyon tonun üstünde balık tutulur. Bu ürünün yarısına yakınını Japon balıkçıları sağlar. Balıkçılıktan gelir sağlayan diğer ülkeler sırasıyla, Amerika, Rusya, Norveç, İngiltere, Kanada, İspanya, İzlanda, Fransa ve Portekiz’dir. Türkiye’de yıllık balık üretimi 120 000 tonun üstündedir.
