GÖRECELİK KURAMI
Fizik alanında büyük devrim yapan, eski fiziğin birçok kanununu ya tamamen değiştiren ya da düzeltip kesinleştiren bir kuram (görecelik kuramı) dır. Einstein (Aynştayn) tarafından ortaya atılmıştır. Einstein, görüşlerini 1905 yılında açıklayınca fizik bilginleri arasında büyük bir şaşkınlık yarattı. Birçok bilgin Einstein’ın görüşüne karşı çıktı; onun söylediklerinin doğru olamayacağını savundular. Ama Einstein, büyük bir fizikçiydi; yaptığı deneylerle, açıklamalarla gerek kuramının doğruluğunu, gerekse bilimsel dehasını herkese kabul ettirdi. Bugün Einstein‘ın kuramı fizik dünyasının kabul ettiği doğru kuramların başında gelmektedir. Gün geçip, bilim ve teknik ilerledikçe, atom dünyasında olsun, uzayda olsun yeni buluşlar art arda sıralandıkça Einstein’ın görüşlerinin ne kadar doğru olduğu yeniden ortaya çıkmaktadır.
GÖRECE OLMAK NE DEMEKTİR?
Bazı olayların görece (izafî, relatif) olduğu eskiden de biliniyordu. Görece olmak, bir olayın gözlemciye göre değişmesi, gözlemciye bağlı olması demektir. İlerleyen bir trenle bu görecelik kolayca açıklanabilir. Trenin dışında bulunan bir gözlemci trenin hareketini görür; onun için tren toprağa göre hareket halindedir. Çünkü gözlemci toprak üzerinde bulunmaktadır. Gözlemcinin üzerinde bulunduğu ve olayları gözlediği yere (bu örnekte toprak) referans sistemi denir. Tren, toprak referans düzlemi üzerinde hareket ettiği için topraktaki gözlemci trenin hareket halinde olduğunu görecektir. Trenin bütün pencerelerinin kapalı olduğunu düşünelim. Tren içindeki bir gözlemci, trenin hareket ettiğini gözleriyle göremez. Çünkü vagondaki her şey trenle birlikte hareket etmektedir. Trendeki gözlemci çevresindeki eşyayı sabit görür. Oysa kendi de birlikte olmak üzere, bütün tren ilerlemektedir. Demek ki treni referans alan bir gözlemci için tren hareket halinde değildir. Okumaya devam et Görecelik Kuramı