HAVANIN ETKİLERİ
Havanın birçok etkisi vardır. Bu etkiler havanın özelliklerinden doğar.
Bunları 2 ana bölümde toplayabiliriz:
Havanın hareketi. — Havanın hareketi rüzgârı ortaya çıkarır.
Rüzgârlar esme hızlarına, sürelerine göre çeşit çeşittir. Tarım bakımından büyük önem taşırlar. Kimisi yararlıdır; kimisi de bazı zararlara yol açar.
Rüzgâr aynı zamanda hareket enerjisi taşır. Bu enerjiden yararlanmak mümkündür. Rüzgârla işleyen yel değirmenleri, rüzgârla ilerleyen gemiler sayılabilir.
Havanın yakıcı özelliği — Hava, içindeki oksijen dolayısıyla yanma olayını sağlayan bir karışımdır. Yeryüzünde ateş yakmamız hava içindeki oksijen bulunmasıyla mümkün olmaktadır. Bununla birlikte oksijenin bazı zararları da vardır. Hava da madenlerin, (en çok demirin) paslanmasına, gümüş gibi bazı madenlerin de kararmasına oksijen sebep olur. Oksijen madenlerle birleşerek oksit adı verilen çeşitli kimyasal bileşikler yapar. Çürümeye de aynı şekilde oksijen sebep olur.
Oksijen bazı ametalleri de etkiler. Ametaller havada ısıtılırsa değişmeye uğrarlar.
SIVI HAVA
1896 yılında İrlandalı fizikçi Thomas Andrevjs (1813-1885), bir gazın sıcaklığı belli bir noktanın altında olunca ancak basınçla sıvı hale getirilebileceğini bulmuştur. Bu noktaya kritik sıcaklık denir. Bir gazı dış ortamla ısı alış-verişini önleyerek sıkıştırsak sonra da birden genleştirsek, gaz genleşmek için dışardan ısı alamayacağına göre bu ısıyı kendinden alır. Onun için de deneyin sonunda sıcaklığı çok düşük noktalara iner. Bu durum gaz halinden sıvı hale geçinceye kadar sürer.
Parmağımızı çok kısa süre için bile olsa sıvı hava içine sokarsak parmağımız ateşe sokulmuş gibi yanar. Yanık yaraları ortaya çıkar.