Eğer göz merceği istendiği gibi çalışamıyorsa birtakım göz bozuklukları ortaya çıkar. Bunlardan miyoplukta (uzak görmez) göz merceği çok kalın ya da gözün derinliği az olduğu için görüntü ağ tabakanın Önünde oluşur. Hipermetroplukta (yakın görmez) ise mercek gerektiğinden ince ya da gözün derinliği fazla olduğu için görüntü ağ tabakanın gerisinde belirir. Bu yüzden her iki durumda da görüntü bulanıktır. Birinci kusur ıraksak mercekli (kalın kenarlı), ikincisi ise yakınsak mercekli (ince kenarlı) gözlükler takılarak düzeltilebilir.
Prespitlikte yaşlılıktan doğan görme bozukluğu vardır. Zamanla göz merceğinin esnekliği azalır. Sonunda uyum yapamaz olur. Bu durum yakınsak mercekli gözlükle giderilir.
Gözün saydam kısımlarının görüntüyü dağıtması halinde uzaktan da yakından da görüntü bulanıktır. Silindirik camlı gözlükle düzeltilen bu kusura astigmatizm adı verilir.
GÖZLÜK: Bir çerçeveden, iki de camdan kuruludur. Camlar aslında birer mercektir. Göz merceğinin eksikliğini tamamlayarak onları normal görme durumuna getirirler. Söylendiğine göre ilk gözlüğü Çinliler kullanmışlardı. Milâttan önce 500 yılında ilk gözlükleri yapmışlardı. Batıya oradan geçti. Ancak XVI. yüzyılda yaygın olarak kullanılmaya başlandı.
Bazı gözlükler hem uzak, hem de yakın için olur; bunlarda iki ayrı mercek vardır, bunlardan biri gözlüğün üst yarısında, öteki alt yarıda yer alır.
Bazı gözlükler de yalnız gözü güneşin aşırı ışınlarından korumak için kullanılır. Bunlara güneş<göz!üğü diyoruz.
Fabrikalarda da bazı işçiler gözlerini korumak için özel renkli gözlükler takarlar. Gözlükçülükte en yeni gelişme gözün içine yerleştirilen Özel camlardır. Bunlarda kulak ve burun üzerine oturan bir çerçeve gerekmez. Camlar doğrudan doğruya göz kapağının içine, saydam tabakaya değercesine yerleştirilir. Böylece dışarıdan gözlük takıldığı anlaşılmaz. Ayrıca bu camlar spor yaparken de kolaylıkla kullanılmaktadır. En önemli kusurları şimdilik çok pahalı olmaları ve bunlara alışmanın güç olmasıdır.