FOTOĞRAFÇILIĞIN TARİHÇESİ
İlkel anlamda fotoğrafçılık tarihi eskidir. Bir yüzünde buzlu cam, karşı yüzünde küçük bir delik bulunan ilk fotoğraf makinesinden söz edenler arasında Leonardo da Vinci vardır, iyi bir görüntü elde etmek için Nürnbergli Cardan 1550’de bu küçük deliğe bir cam küre yerleştirmiştir. Daha sonra Newton mercek kullanarak bugünkü fotoğraf makinesinin ilk biçimini ortaya çıkardı. Ama görüntünün filim üzerine tespit edilerek saklanması çok sonra gerçekleştirilebildi.
XIX. yüzyılda Joseph Nierce ile Louis Daguerre görüntüyü tespit etmeyi başardılar. Yalnız bu makineyle yakın cisimlerin fotoğrafı 3 dakikada, manzaralar 7 saatte çekiliyordu.
Bugünkü banyo yöntemini ve görüntüyü kâğıda geçirmeyi Reed adında bir İngiliz buldu.
1840’da Morse, New York’ta ilk fotoğraf atölyesini açtı. 1841’de de Voiglander elde taşınan fotoğraf makinesini yaptı. 1851’de maden levhaların yerine üstüne gümüşlü kolodyum eriyiği sürülmüş yaş camlar kullanıldı. 1871’de Maddocks kolodyum yerine jelatin, iyot yerine de brom kullanarak bugünkü kuru fotoğraf camlarını elde etti. Sonunda da Amerikalı Eastman, «Kodak» adını verdiği ilk filmli makineyi yaptı. Filim olarak selüloit şerit kullandı.
FOTOĞRAF FİLMLERİ
Görüntülerin tespit edildiği selüloit levha ya da rulolardır. Eskiden bunların yerine özel camlar kullanılırdı. Levha filmler şasi denilen tahta ya da karton kutular içinde saklanır. Fotoğraf çekileceği zaman makinenin arkasına yerleştirilerek şasinin önündeki kapak açılır. Bunlar stüdyolarda kullanılır.
Rulo filmler 6,5 cm. eninde 80 cm. boyunda makaraya sarılmış durumdadırlar. Işık geçirmez bir kağıtla sarılarak korunan bu filmlerle 8 tane fotoğraf çekilebilir. Ayrıca kaset denilen kutu-makara içinde saklanan 8×11 mm. boyutunda fotoğraflar çeken özel filmler de vardır.
Reprodüksiyon f ilimleri. — Yalnız mavi, mor ve ultraviyole renklerden etkilenirler.