EDİRNE İLİ
Yüz ölçümü 6 276 km2, nüfusu 399.316 (2011 yılı). Edirne. Tunca ve Arda kollarının Meriç nehrine karıştığı yerde kurulmuş bir şehirdir. Posta kodu:22000. Belediye sınırları içindeki nüfusu 272.294, 127.022 kişi ise belde ve köylerde ikamet etmektedir.
İl toprakları düzlüktür. Kuzeyde Istarınca dağlarının batı etekleri en yüksek bölümdür. Başlıca akarsuyu Meriç’tir. Bulgaristan’dan doğan Meriç Edirne yakınlarında Tunca ve Arda kollarını alır, Sonra güneye inerek Türkiye – Yunanistan sınırını çizer, İpsala yakınlarında Ergene kolunu alır, çatal ağız yaparak Enez körfezinden denize dökülür. Denize döküldüğü yerde küçük birkaç göl meydana getirir. Bunların en büyüğü Gala gölüdür. Edirne’de yazlar sıcak, kışlar soğuk geçer. Yağış bahar ve kış aylarındadır. Kuzeyde ıstarınca dağı etekleri ormanlıktır. İl toprakları verimlidir. En çok buğday, mısır, çeltik ekilir. İpsala ve Enez bölümünde iyi cins kulaklı pirinç yetiştirilir. Hayvancılıkta ileri durumdadır.
Edirne Anadolu’yu Avrupa’ya bağlayan geçit üzerindedir. Düzgün kara ve demiryolları vardır. Bu şehirde Osmanlılardan kalma saraylar, camiler, mescitler, medreseler vardır. Bunlardan Yeni saray çok büyük bir yapıdır. XVII. yüzyılda bu sarayda 10 000 kişinin yaşadığı bilinmektedir. Bu eserden zamanımızda ancak bazı ek yapılar kalabilmiştir. I. Mehmet zamanında yapılan Eski Cami ile II. Murat tarafında yaptırılan Muradiye de önemli yapılar arasındadır. Sinan’ın Selimiye Camisi en ünlü eserlerdir.
EDİRNE’NİN TARİHİ
Edirne şehri eski çağlarda Traklar tarafından kurulmuştur. Çeşitti çağlarda Makedonyalıların, Romalıların ve Bizansların egemenliğinde kalmıştır. 1362’de I. Murat zamanında Osmanlılara geçerek İstanbul alınıncaya kadar İmparatorluğun başkenti olmuştur. Devletin önemli bir üssü olan Edirne’de padişahlar, devlet adamları otururlardı. Şehir çeşitli sanat eserleriyle güzelleştirilmişti. XIX. yüzyıl başlarında Avrupa’nın sayılı şehirlerinden biriydi. 1829 ve 1878’deki Rus işgali Edirne’yi çok sarstı. 1913’de Bulgar, 1920’de de Yunan işgaline uğrayan Edirne Cumhuriyet’ten sonra tekrar hızla gelişmeye başlamıştır.
EDİRNE’NİN İLÇELERİ
Edirne’nin 8 ilçesi vardır:
Merkez: Merkez bucağına bağlı 22, Karakasım bucağına bağlı 6, Sırpsındığı bucağına bağlı 7 köyü vardır.İlçe toprakları dalgalı düzlüklerden meydana gelir.Tunca ve Meriç ırmakları topraklarını sular.
ENEZ, Meriç çatalağızında yer alır. Yüzölçümü 458 km2. nüfusu İl 10.816’dır. 19 köyü vardır. Gala, Dalyan ve Bücür-mene gölleri vardır. Tahıl, ayçiçeği, pirinç yetiştirilir. Balıkçılık da yapılır.
HAVSA, yüzölçümü 545 km2., nüfusu 21 186’dır. 1 belediye, 22 köyü vardır. Tarıma elverişli olan topraklarında buğday, arpa, ayçiçeği, pancar yetiştirilir. Kavun, karpuzu boldur.
İPSALA, yüzölçümü 753 km2. nüfusu 30 201’dir. 7 belediye, 16 köyü vardır. Kavun, karpuz ve özellikle iyi cins kulaklı pirinç yetiştirilir.
KEŞAN, yüzölçümü 1 087 km2., nüfusu 41 510’dur, 6 belediye, 44 köyü vardır. Yüksek yerleri meşe ormanlarıyla kaplıdır. Buğday, mısır ekilir; hayvancılık yapılır.
LALAPAŞA, Bulgaristan sınırına yakın bir ilçedir. Yüzölçümü 554 km2. nüfusu 7 708’dir. 1 belediye, 27 köyü vardır. Ormanı boldur. Halkı tarım ve hayvancılıkla geçinir.
MERİÇ, ilin batısındadır. Yüzölçümü 448 km3., nüfusu 16 403’dir. 3 belediye, 21 köyü vardır. Tahıl, şekerpancarı ve ayçiçeği ekilir.
SÜLOĞLU: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 11.634 olup, 4452’si ilçe merkezinde 7182’si köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 11 köyü vardır. Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, ayçiçeği, üzüm, şekerpancarıdır. Sebze ve meyvecilik yaygın olarak yapılır. Hayvancılık gelişmiştir.
UZUNKÖPRÜ, yüzölçümü 1 226 km2., nüfusu 68 361’dir. 3 belediye, 52 köyü vardır, ilçeden Ergene nehri geçer. Şekerpancarı, ayçiçeği, susam, kavun, karpuz ekilir. Hayvancılık yapılır. İlçeye Uzunköprü adını, 1 293 m. uzunluğundaki 174 kemerli taş köprüsü vermiştir.